Kobiety w pewnym wieku...

Wczuj się w krzyk, którego nie dasz rady wykrzyczeć. Dosłownie, czytałam i tak jak autorka czuję, że ciało wewnętrzne rwie się, a zewnątrz jestem bezsilna. Walczę razem z nią, w myślach ją motywuję, a ona nic, po prostu leży.

Powieść o ludzkiej bezsilności w trakcie choroby, dramatyczna walka o najmniejszy ruch, gest, by móc skontaktować się z bliskimi, dać znać, że jednak żyje się w tym "martwym" ciele.

Trudna rzeczywistość osób sparaliżowanych po udarze otwiera oczy na wiele dla nas bezsensownych rzeczy, a dla takich po udarze, okazuję się wielką walką o człowieczeństwo.

Osobiście, wystraszyłam się tego
udaru, ogólnie boję się sytuacji, gdy nagle wszystko się urwie, bez szans, by powiedzieć bliskim, że kocham ich. Jest wiele sytuacji, nie tylko udar, gdzie odbiera człowiekowi prawo do pożegnania, ale w dzisiejszych czasach mamy większe możliwości na przewidzenie takich sytuacji, a zwłaszcza na pomoc osobom poszkodowanym. Ta książka to jedno z źródeł, które może pomóż nam, w zrozumieniu sytuacji osób po udarze.

Książka, jako kompendium wiedzy, dla lekarzy, pielęgniarzy i opiekunów osób chorych. Lub po prostu do poczytania na zaś, nigdy nie wiadomo, kogo spotkamy na swej drodze, nigdy nie lekceważmy sparaliżowanych, oni są częścią nas.

Opis:

Byłam młodą matką, zdrową osobą, pełną energii, która miała plany i marzenia na przyszłość. Wkrótce po rozpoczęciu samodzielnego życia przeszłam udar mózgu. W jednej chwili mój świat się zawalił. Zostałam całkowicie sparaliżowana i zamknięta we własnym ciele. Bez możliwości kontaktu ze światem, choć w nieruchomym ciele wciąż działał sprawny mózg.
Uwięziony krzyk to moja opowieść o człowieczeństwie, kobiecości i psychice. O bezkresnej beznadziei, której nie dałam się pochłonąć, a także o małych sukcesach, mojej nieustannej ochocie na życie i radości z tego, co mam.
W najstraszniejszych chwilach rodzice i siostry opiekowali się mną jak niemowlęciem. Czas płynął powolutku… Minęło wiele lat, zanim znowu stanęłam na własnych nogach. Później pojawiła się miłość.
To książka o potyczkach z losem, skrajnych emocjach i codziennych zmaganiach osoby niepełnosprawnej, która mimo choroby chce normalnie żyć.
To także historia mojego osobistego, największego w życiu zwycięstwa.