Kwiaciarka. Xavier de Montépin

 To był ostatnio mój najlepszy wybór w kwestii wyboru książki do czytania. Tak mi przypadła do gustu, że na instagramie dzieliłam się na bieżąco z wrażeń jej czytania. Los jeszcze zesłał na mnie kontuzje ręki, więc tym bardziej, miałam nieograniczony czas, by bezgranicznie oddać się lekturze. Świetnie, że miałam drugi tom, bo bym chyba ze zgryzoty nie wytrzymała, oczekując drugiej książki :-)
Jeśli mieliście okazję oglądnąć film "Hrabia Monte Christo" albo czytać książkę autorstwa Alexandre Dumas, to i ta historia was porwie. Klimat, jak i akcja toczy się w tym samym wieku, we Francji, ale głównie w Paryżu. Spokojnie, to całkiem inna historia, choć

CZYTAJ DALEJ >>>>>

Przed końcem zimy

Optymistyczna powieść, rzec można by nawet, że na emeryturze nie można się nudzić. Czy na starość można się nudzić we własnym towarzystwie? Po tylu latach, gdy się już niczego nie spodziewasz od siebie i od partnera, nagle bam, ciebie oświeca, że można żyć inaczej?
Przejmująca powieść o miłość, ale czy już to nie jest miłość z przyzwyczajenia? Ona i on znają się tak dobrze, że znają każdy ruch swój do przodu, każdy gest jest już do przewidzenia, każda

CZYTAJ DALEJ >>>>>

Samobójca tom I. Agata Ziętarska.

Czytając tę książkę, nie wiem czemu, cały czas z tyłu głowy miałam dwa filmy na uwadze "Zmierzch" oraz "Niezgodna". Cały czas myślałam o  fanach tych filmów, że ta książka, a raczej cykl "Niezmienni" i ten pierwszy tom "Samobójca" to będzie niezły kąsek dla nich. Najlepsze jest z tego wszystkiego, że ja tych filmów nie oglądałam, gdzieś tam widziałam zwiastun, czy ktoś mi wspomniał. Takie skojarzenie, chociaż sama za tym gatunkiem fantastyki nie przepadam.

Ciężko mi wytłumaczyć, czemu sięgnęłam po tę książkę. Chyba tak musiało być i

CZYTAJ DALEJ >>>>>

Madame Pylińska i sekret Chopina

 Książka, która obudziła we mnie sentyment do pianina. Dawno temu, za dziecka brałam lekcje, ale były traktowane jako chwilowe hobby, teraz rozglądając się po pokoju gdzie regały pełne książek, stwierdzam, że czegoś brakuje. Brakuje na pewno muzyki i kto wie, może to będzie mój następny cel. Cel pianino :-)

Książka, która wywołała wspomnienia o szkolnych nauczycielach. I tu można zasunąć kurtynę, bo edukacja muzyczna w szkole podstawowej państwowej, czy jeszcze nie dawno gimnazjum tzw. zajęcia artystyczne to

CZYTAJ DALEJ >>>>>

Kazanie ognia. Życie po zdradzie.

Subtelna powieść dla zagubionych. Książka wydaje się uboga w treść, dużo stron niezadrukowanych. Myślę sobie, pewnie szybko pójdzie z czytaniem, byłam niestety w błędzie. Oszczędność treści okazuje się bogatą treścią. Czytam i wczuwam się w tekst, wchłaniam jak poezję.
Powieść jak rachunek sumienia samej autorki daje do przemyślenia, do refleksji nad własnym postępowaniem. To nie jest powieść dedykowana tylko kobiet, to również przekaz dla mężczyzn. Dialog pomiędzy

CZYTAJ DALEJ >>>>>

Kobiety dla kobiety. Jest ta moc

8 marca br. miałam przyjemność brać udział w nie typowym wydarzeniu z okazji dnia kobiet. Ten dzień spędziłam w miejscu wyjątkowym dla każdej kobiety, przy lustrze, kosmetykach i zabiegach upiększających. Oczywiście nie zabrakło dobrego wina, zdrowych przekąsek od zdrowe smaki, sushi od Kazoku i tortu od słodkiej krainy :-)

Wszystko z okazji dnia kobiet i pierwszych urodzin Kliniki Medycyny Estetycznej i Kosmetologii NUVU estetic. 

Oczywiście to nie wszystko, bo najszczytniejszy cel tego spotkania to rozpoczęcie II edycji akcji

CZYTAJ DALEJ >>>>>

Nasze dusze nocą czy Nasze noce?

O ile sięgam pamięcią, jest to pierwsza książka, która zainspirowała mnie do oglądnięcia filmu na podstawie książki. "Nasze dusze nocą" przeniesiono na ekrany pod tytułem "Nasze noce".
Szczerze powiem, że nie wiem co lepsze książka, czy film. Jak dla mnie to dwie inne wersje. Jest ciąg zdarzeń, że zgrywają się z dialogiem i zdarzeniami z książki, ale parę fajnych dialogów wycięto w filmie, przez co do końca filmu czułam

CZYTAJ DALEJ >>>>>

Wspomnienia między kartkami.

Ostatnio nasze rodzinne niedziele spędzamy na uporządkowaniu zdjęć i tak właśnie wspominamy przeszłe czasy. Dziś poruszyliśmy temat wywoływania zdjęć i tak myślimy, że kiedyś nie było takie to męczące, jak dziś. Lata temu wkładało się rolkę do aparatu 36 fotek i basta biegiem do fotografa, by wywołać klisze. Kiedyś nie marnowało się kliszy na serię zdjęć, to musiał być strzał w punkt, by utrwalić ten jedyny uśmiech. Dziś, zanim dziecko zje pierwszą swoją zupkę, zrobimy 100 zdjęć i co lepsze każde jest uroczę, słodkie i

CZYTAJ DALEJ >>>>>